ลาจอกันไปสวยงามแล้วล่ะค่ะ สำหรับละครดราม่าสุดร้องแรงแห่งปีอีกหนึ่งเรื่องอย่าง “เพลิงบุญ” ที่งานนี้แฟนๆต่างบอกว่าไม่ผิดหวังเลยจริงๆ แต่ที่ทุกคนสนใจกันอย่างล้นหลามเห็นจะเป็นฉากปิดชีวิตของ “ใจเริง” ซึ่งรับบทโดยสาว “เจนี่ เทียนโพธิ์สุวรรณ” ที่ตีบทแตกได้ตั้งแต่ต้นยันจบเลยทีเดียว โดยเป็นฉากที่ใจเริงนั้นถูกคู่อริของปีเตอร์ ยิงเข้าที่ลำตัวและล้มหงายนอนเสียชีวิตข้างกองขยะ แต่ภาพที่แฟนๆเห็นนั้นกลับเป็นการจากไปที่สวยงาม ปนกับความหดหู่ที่ได้เห็นวินาทีก่อนสิ้นใจของใจเริง เพราะเธอได้คิดถึงคนที่เธอรักอย่าง “โจ” ลูกชายเพียงคนเดียว และ “พิมาลา” เพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิต แต่หลายคนก็แอบสงสัยว่าทำไมใจเริงถึงต้องตายข้างถังขยะ มีความหมายอะไรหรือไม่ 

ซึ่งทางด้านผู้จัดคนเก่ง “จ๋า ยศสินี” ก็ได้ออกมาโพสต์อินสตาแกรมถึงฉากดังกล่าว เพื่อให้ทุกคนได้หายสงสัยกันแล้ว โดยระบุไว้ว่า จากสูงสุดสู่จุดจบข้างกองขยะ.. เราเรียนรู้อะไรจากใจเริงกันบ้าง? ทำไมใจเริงต้องตายทั้งๆที่ตัวละครอื่นก็ทำเลวเหมือนกัน? อย่างที่บอกค่ะ เราโทษกันแต่เวรกรรมแต่เราไม่ค่อยยอมโทษพฤติกรรมของตัวเราเอง เพราะมันง่ายกว่า.. ตอนที่เจนี่เล่นน้ำผึ้งขมกับจ๋า เราก็โดนว่าด้วยประเด็นคล้ายๆกัน ทำไมถึงต้องรุนแรงกับผู้หญิง? จ๋าเป็นผู้หญิงที่อยากเห็นผู้หญิงแข็งแรง เข้มแข็งด้วยหัวใจ ทั้งสองเรื่องนี้จ๋าต้องการบอกออกไปถึงผู้หญิงทุกคนว่า "ไม่มีใครช่วยเหลือคุณได้ถ้าคุณไม่ลุกขึ้นมาเอาชนะใจตัวเอง" ใจเริงเป็นผู้หญิงที่สวย ครบครัน มั่นใจ มีทุกอย่างยกเว้นการมองเห็นคุณค่าในตัวเองตามที่บทเขียนย้ำเอาไว้ มีผู้หญิงอย่างใจเริงมากมาย อาจไม่ได้แรงอย่างนี้แต่คือผู้หญิงที่อยู่กับการดูถูกตัวเองภายในใจ ส่วนใหญ่มาจากการเลี้ยงดูหรืออาจมาจากเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งที่ฝังใจ ทำให้เด็กผู้หญิงคนหนึ่งโตมากับความเชื่อที่ว่า "ชั้นไม่สมควรได้รับความรักที่ดีหรอก" ความคิดนี้ฝังอยู่โดยที่เราไม่รู้ตัวแต่มันสะท้อนออกมาในทุกๆการตัดสินใจ ผู้หญิงกี่คนที่เลือกแฟนกี่ครั้งก็เลือกแต่คนไม่ดี แล้วก็ไปโทษเวรกรรม ทั้งๆที่จริงๆแล้วเราเลือกเพื่อคอนเฟิร์มความกลัวของตัวเราเอง สำหรับจ๋า "เทิดพันธ์" คือคนที่รักใจเริงจริงๆ แต่คนที่ทนกับความรักที่แสนดีไม่ได้คือตัวใจเริงเอง จนสุดท้ายก็ทำทุกอย่างให้มันพังไป แล้วก็ซ้ำเติมตัวเอง ใจเริงกลับมาหา "ฤกษ์" ทั้งๆที่เป็นสามีเพื่อนสนิท ด้วยจะเอาชนะอะไรกันนั้นจ๋าจะไม่พูดถึง แต่ฤกษ์ก็คือตัวเลือกที่ผิด "สุรทิน"ก็ผิด จนมาถึง "ปีเตอร์" ผู้หญิงอีกเท่าไหร่ที่ยอมอยู่กับคนที่ใช้กำลังทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ จ๋าเชื่อว่าคนที่อยู่ภายนอกมองเข้าไปก็คงถามง่ายๆว่า "แล้วยอมทำไม?" คำตอบไม่ง่ายเหมือนคำถามนะคะ ผู้หญิงส่วนใหญ่อยู่เพราะลึกๆเขาเชื่อว่าเขาสมควรแล้วที่โดนแบบนี้ เพราะคำๆเดียว เขามองไม่เห็นคุณค่าในตัวเอง ไม่ศรัทธาในตัวเอง พวกเธอใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับความกลัว อยู่กับความเกลียดชังตัวเอง เราให้ความสำคัญกับตัวละครผู้หญิง ไม่ใช่เพื่อบอกว่าผู้หญิงคือเพศที่สมควรยอมรับ แต่ผู้หญิงคือเพศที่สมควรลุกขึ้นมา ไม่ต้องเอาชนะใคร ไม่ต้องเอาชนะกัน แต่จงเอาชนะใจและความกลัวของตัวเอง ใจเริงจบไปแล้ว เรายังอยู่ ลองหาเวลาสำรวจใจกันค่ะว่าเราได้เคยทำอะไรที่เป็นการดูถูกตัวเองบ้างไหม? เสียงของเราเคยมีคนได้ยินบ้างไหม? เราให้ความรักตัวเองบ้างไหมก่อนที่จะถามหาจากคนอื่น? กำลังใจที่มาจากใจที่เข้มแข็งนั้นแข็งแกร่งที่สุด ผู้หญิงเรายิ่งใหญ่ ไม่มีใครทำอะไรเราได้ และความสุขของเราคือหน้าที่ของตัวเราเอง เป็นกำลังใจให้ผู้หญิงทุกคนค่ะ #เพลิงบุญ

ขอบคุณ : อินสตาแกรม yossiebistro